Menu

Nabór wniosków 2015

 dzialaj lokalnie.jpg 

Spacer wirtualny

 spacer.png

Kierunek FIO

logo FIO B.png 

 złóż wniosek.jpg

 

wersja ostateczna.png

 

kajak.gif 

  

logo_opp.gif

Jesteśmy Organizacją
Pożytku Publicznego

 

dzialaj lokalnie.jpg 

 

 inkubator.jpg

 

dolina_reportaz.jpg

 

 

herb_poprawiony [800x600].jpg

Wirtualne zwiedzanie Gminy Wołczyn

 

images.JPG

 

VISITOPOLSKIE-kolor_TŁO-TRANSP_sRGB.jpg

"STOBRAWA RZEKA WIEDZY"

dolina1_0.preview_1.jpg                                                    images.jpg

    W czerwcu 2011 roku nasze stowarzyszenie rozpoczęło realizację projektu „SOBRAWA RZEKA WIEDZY” dofinansowanego z Funduszu Inicjatyw Obywatelskich.
Celem projektu jest stworzenie szlaku kajakowego na rzece Stobrawie, wykonanie przewodnika turystycznego zawierającego walory kulturowe naszego obszaru, które uatrakcyjniają lokalną ofertę turystyczną i pozwalają wzmacniać ekonomicznie aktywne organizacje pozarządowe. Kolejne działanie to  utworzenie punktu Wiejskiej Informacji Turystycznej (WIT). Punkt WIT b
ędzie pełnił funkcję koordynacyjną dla ruchu turystycznego naterenie wiejskim naszego obszaru (udostępnianie informacji, organizowanie podróżstudyjnych i wycieczek dla grup zorganizowanych, kontaktowanie turystów z usługodawcami turystycznymi itd.). Mieszkańcom naszego obszarów będzie natomiast pomagał w zorganizowaniu wypoczynku na wsi w kraju i zagranicą (pomoc w znalezieniu ciekawej oferty, pomoc w kontaktach zagranicznych itp.).
Realizacja projektu związana jest także z promocją wolontariatu wśród młodzieży szkolnej- jedno z zadań obejmuje przeprowadzenie szkoleń-  w ramach działania zostan
ąw pierwszej kolejnościzorganizowane wspólne warsztaty dla wolontariuszy z organizacji pozarządowych i młodzieży szkolnej pn. „Świadomy Wolontariat” Warsztaty zostanązorganizowane przy udziale wykwalifikowanej kadry prowadzącej. Podczas warsztatów będąprowadzone zajęcia integracyjne, projektowe oraz motywacyjne. Spośród uczestników warsztatów zostanie wybrana grupa maksymalnie 20 osób, która weźmie udział w szkoleniu z tworzenia ofert/produktów turystycznych bazujących na lokalnych zasobach kulturowych. Szkolenie to będzie miało równieżformęwarsztatowąaby zaangażowaćuczestników do wspólnej pracy. Ekspert prowadzący szkolenie będzie miał za zadanie przy współpracy z grupąszkoleniowąprzygotować wspólną dla całego obszaru ofertę turystyczną.
Zakładamy, że dzięki realizacji projektu STOBRAWA RZEKA WIEDZY poprzez wypromowanie istniejących jużprojektów uda sięzmotywowaćwolontariuszy do dalszej aktywnej pracy. Dobre przykłady i zdrowa rywalizacja, wynikająca z integracji mieszkańców różnych miejscowości, przyczyni siędo wzmożenia aktywności mieszkańców tych wsi, które jeszcze nie zdecydowały, w którym kierunku chcąsię rozwijać. Promocja wolontariatu wśród młodzieży szkolnej pozwoli stworzyćbazęmłodych wolontariuszy i zakorzenićw nich potrzebępracy na rzecz lokalnej społeczności. Stworzenie szlaku kajakowego i przewodnika turystycznego pokazującego walory kulturowe naszego obszaru pomogąuatrakcyjnićlokalną ofertę, Wszystkie działania przyczyniąsiędo zachowania dziedzictwa kulturowego naszego regionu i wykorzystania go do aktywizacji mieszkańców, wzmocnienia ich tożsamości z miejscem zamieszkania oraz
promocji regionu na zewnątrz.
 
Szlak kajakowy na rzece Stobrawie
 
Spływ Stobrawą rozpoczyna się we wsi Bąków, tuż za mostem na drodze krajowej nr 11. Na lewym brzegu rzeki, w rozwidleniu dróg znajduje się miejsce dogodne do rozładunku i przygotowania kajaków. Do miejsca wodowania dotrzeć można po betonowych schodkach. Przy wodowaniu należy zachować ostrożność ze względu na znajdujące się w sąsiedztwie mostu kamienie oraz paliki wzdłuż brzegów.
 
Rzeka na tym odcinku ma szerokość od 2,5 do 3 m i przeciętną głębokość około 0,5 m. Brzegi porośnięte są trzciną. W kilku miejscach, trzcina stanowi utrudnienie w spływie. Po około 800 m przeszkodę stanowią dwa progi wodne. Przenioska lewą stroną rzeki po łące. Drugi próg można również pokonać idąc po murku i kamieniach wzdłuż lewego brzegu rzeki.
Bąków - wieś w gminie Kluczbork, położona przy szosie i linii kolejowej do Olesna. Wzmiankowana już w 1258 r., nazwa pochodzi od nazwiska Bąk. W XIV w. istniała tu parafia, w XV w. własność klasztoru św. Wincentego we Wrocławiu. W średniowieczu właścicielami wioski była znana rodzina von Frankenberg. Od 1785 r. własność rodziny Von Bethusy-Huc, pochodzącej z Langwedocji, wniesiony jako posag przez Anny Eleonory Amalii (1763-1836), córkę Fryderyka Wilhelma von Posadowski. W latach 50-tych. XVIII w. powstały wielkie piece na węgiel drzewny oraz 2 świeżarki. W 1883 r. doprowadzono linię kolejową na odcinku Kluczbork – Olesno. 16 lutego 1932 r. hitlerowcy zamordowali tu członka Związku Walki z Faszyzmem, Augusta Bassy – mogiła braci Bassy na cmentarzu parafialnym.
 
Warto zobaczyć
Drewniany kościół Wniebowstąpienia NMP wraz z plebanią. Kościół pochodzi z XV/XVI w., ok. 1550 r. przejęty przez protestantów i przebudowany. Posiada konstrukcję zrębową, wieża o konstrukcji szkieletowo-słupowej. Wewnątrz cenne polichromie z XVI w. (Zwiastowanie, Wniebowstąpienie i Zesłanie Ducha Św). W ołtarzu głównym najstarszyi największy na Śląsku tryptyk gotycki z 1370 r., z kręgu Madonn na Lwie, przeniesiony po 1810 r. z klasztoru minorytów w Opolu. W części środkowej Koronacja MB i Ostatnia Wieczerza, na skrzydłach malowidła świętych niewiast. Barokowa ambona z XVIII w. oraz jedyne zachowane na Opolszczyźnie epitafium szlacheckie - drewniane epitafium Elżbiety von Frankenberg z 1676 r.
Neoklasycystyczny pałac z parkiem wzniesiony około 1855 r. nawiązujący do architektury tzw. Willi włoskiej i projektów Carla f.Schinkla. Przebudowany w czasach późniejszych z zatarciem części cech stylowych. Wzniesiony z cegły, otynkowany. Składa się z korpusu i dwóch węższych skrzydeł . Zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny. Zabytek można oglądać tylko z zewnątrz. Dawną rezydencję otacza park krajobrazowy, w pobliżu zachowane zabudowania folwarczne. Na cmentarzu zachowały się mogiły właścicieli pałacu.
 
Po pokonaniu około 1,2 km szlaku, na lewym brzegu znajduje się gospodarstwo oferujące noclegi. Po uzgodnieniu z właścicielami istnieje tu możliwość rozbicia namiotu bądź wodowania kajaków i rozpoczęcia spływu z tego miejsca.
 
Baza noclegowa
Zagroda Leśna nad Stobrawą – gospodarstwo agroturystyczne J.S.K. Kochalscy Chocianowice 335. Gospodarstwo pięknie położone przy czystej rzece, miejsce na ognisko, taras, staw, zwierzęta. Pokoje 2,3-osobowe, kuchnia z wyposażeniem,łazienka,wc.
 
Tuż za gospodarstwem szlak przebiega pod mostem kolejowym i po kilkuset metrach dopływa do skraju lasu. W tym miejscu rzeka przepływa bardzo blisko drogi krajowej nr 11. Przy kolejnym mostku konieczne może być przeniesienie kajaka górą z uwagi na niewielki prześwit między mostem a taflą wody. Po kolejnych 300 m napotykamy zastawkę. Przeniesienie kajaka jest możliwe lewym brzegiem.
 
Podczas przenioski podziwiać można usytułowany wzdłuż rzeki zbiornik wodny należący do ośrodka wypoczynkowego w Bąkowie. Za zastawką rozpoczyna się leśny odcinek szlaku o szczególnych walorach krajobrazowych. Szerokość rzeki wynosi tu 5 - 6 m. Na tym odcinku mijamy dwie kładki metalowe oraz niewielki próg wodny. Ponad rzeką zaobserwować można zawieszone na drzewach urządzenia parku linowego.
 
Atrakcje turystyczne
Park linowy - w obrębie ośrodka OSiR w Bąkowie znajduje się park liniowy, z trasami o różnym stopniu trudności. Jest on atrakcyjnie położony nad samą rzeką Stobrawą, a trasy przechodzą również nad rzeką.
 
 Tuż za kolejnym mostem znajdującym się na terenie ośrodka spływ utrudnia próg wodny. Jest tu dogodne miejsce do wodowania kajaka i rozpoczęcia spływu. W ośrodku znajduje się wielki parking, punkty gastronomiczne, a w okresie letnim basen odkryty.
 
Baza noclegowa i gastronomiczna
OSiR Bąków 46-233 Bąków - pięknie położony wśród lasów, bogata oferta: staw, basen, boisko do piłki plażowej, restauracja – obecnie adaptowana na centrum konferencyjno-szkoleniowe, 50 miejsc noclegowych w domkach oraz 100 na polu namiotowym. Bar z domowymi posiłkami.
 
Około 300 m dalej szlak blokuje metalowa rura biegnąca pod kładką pieszą. Przeniesienie kajaka możliwe jest po wyjściu na rurę. Po chwili mijamy most żelbetowy, z którego mamy ok. 300 m do drogi krajowej nr 11, przy której znajduje się hotel i restauracja.
 
Baza noclegowa i gastronomiczna
„Staropolski Gościniec” ul. Gliwicka 78, 46-200 Kluczbork - położony przy drodze krajowej nr 11 między Kluczborkiem, a Bąkowem, oferuje 20 miejsc noclegowych w pokojach 1, 2, i 3- osobowych oraz apartamencie, wszystkie pokoje wyposażone w łazienki i tv-sat.
 
Na następnym odcinku długości około 1,5 km rzeka ma szerokość 2,5 – 3 m. Spływ utrudniony jest tu przez roślinność porastającą brzegi i nurt rzeki.
 
Szlak dopływa do starej fabryki zaopatrzonej dawniej w turbinę wodną. Koryto rzeki rozdziela się na biegnący prosto kanał zasilający dawniej turbinę oraz skręcający w lewo poprzez zastawkę i przepust odcinek rzeki omijający fabrykę. Szlak biegnie w lewo. Kajak należy przenieść lewą stroną rzeki i zwodować z lewego brzegu ok. 10 m za przepustem.
Utrudnieniem mogą tu być nagromadzone w nurcie rzeki gałęzie. W razie potrzeby kajak należy przenosić lewym brzegiem, aż do zakola rzeki, która za fabryką skręca w kierunku południowym. Po przepłynięciu kilkuset metrów meandrami szlak dochodzi do terenu objetego pracami budowlanymi przy zbiorniku retencyjnym w Ligocie Górnej. Pierwszą przeszkodą jest tymczasowy przejazd przez rzekę dla sprzętu ciężkiego. Są w tym miejscu dwa przepusty pod drogą.
Kolejną przeszkodą jest miejsce wpływu Stobrawy do zbiornika wodnego. Należy tu przenieść kajak przechodząc przez wał. Na terenie budowy zbiornika należy zachować szczególną ostrożność ze względu na zdradliwe dno, które w wielu miejscach jest bardzo grząskie mimo widocznej płycizny. Tuż po wpłynięciu na zalew z prawej strony usytułowana będzie piaszczysta plaża zachęcająca do wyjścia z kajaka. Ujście rzeki ze zbiornika jest miejscem niebezpiecznym, dlatego przeniesienia sprzętu pływającego przez wał należy dokonać w bezpiecznej odległości z lewej strony ujścia.
 
Atrakcje turystyczne
Zbiornik wodny „Kluczbork” - duży zbiornik retencyjny, wybudowany na rzece Stobrawie w miejscowości Ligota Górna koło Kluczborka. Zbiornik będzie pełnił funkcję przeciwpowodziową oraz rekreacyjną. Na prawym brzegu znajduje się plaża, na środku jest wyspa, a na wałach otaczających zbiornik biegną ścieżki rowerowe i spacerowe. Można się spodziewać, że przy zbiorniku w okresie letnim powstaną punkty gastronomiczne.
               
Za wałem wodowanie również w bezpiecznej odległości z lewej strony rzeki. Po przepłynięciu około 400 m prostym odcinkiem rzeki szlak wpływa do parku miejskiego w Kluczborku przecinając kompleks sportowy, a później dzielnicę domów jednorodzinnych. Jest to szczególnie atrakcyjny odcinek spływu.
Rzeka dopływa do drogi krajowej biegnącej z Kluczborka w kierunku Opola i przepływa pod nią w okolicy szpitala. Pod mostem należy uważać na zalegające na dnie kamienie. Około 200 m dalej znajduje się nieczynna zastawka. Szlak przebiega tu w pobliżu centrum miasta.
 
Kluczbork - miasto powiatowe (26 tys. mieszkańców), w północnej części województwa opolskiego, leży na pograniczu Równiny Opolskiej i Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej, nad rzeką Stobrawą. W 1253 r. zakon Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, otrzymał od księcia wrocławskiego Henryka III przywilej lokacyjny dla miasta. Wg innych źródeł miasto lokował w 1274 r. książę wrocławski Henryk IV Probus. Od 1293 r. Kluczbork należał do księstwa głogowskiego, od 1312 r. do oleśnickiego, od 1323 r. był w księstwie legnicko – brzeskim. W latach 1331-1356 był zastawiony Kazimierzowi Wielkiemu. W XV w. miasto opanowali husyci pod wodzą rycerza polskiego Dobka Puchały. Po 1536 r. książęta brzescy wprowadzili luteranizm. W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) miasto było wielokrotnie plądrowane. W latach 1660-1671 schronili się tu wygnani z Polski arianie, organizując swoje synody w 1663 i 1668 r. W 1816 r. władze pruskie ustanowiły tu siedzibę władz powiatowych. W 2. poł. XIX w. miasto się szybko rozwinęło, w 1860 r. powstała szkoła średnia, zbudowano szpital miejski (1848), gazownię (1867), pocztę (1891) i gmach sądu (1895).
 
Warto zobaczyć
Gotycki kościół Zbawiciela (ewangelicki), zbudowany w XIV w. na miejscu drewnianego, wzmiankowanego w 1298 r. W połowie XVI w. przejęty przez protestantów. Dwunawowa świątynia wsparta jest przyporami, portal główny ostrołukowy. W latach 1795-1797 nadbudowano górną kondygnację wieży z kopulastym hełmem, w 1806 r. zamontowano na niej zegar. Wyposażenie wnętrza rokokowe, ołtarz główny, ambona, chrzcielnica i prospekt organowy to dzieło wrocławskiego rzeźbiarza Leopolda Jaschkego z poł. XVIII w. Przed kościołem neoklasycystyczny pomnik – nagrobek w formie walca zwieńczony wazą, z nieczytelnym napisem.
Dawny kościół ś. Piotra i Pawła. W średniowieczu wzniesiono tu kościół drewniany Św. Trójcy, w 1803 r. zastąpiony murowanym, od 1929 r. służył jako kaplica dla pacjentów szpitala dla umysłowo chorych, obecnie dom katechetyczny.
Ratusz z XVIII w., obok niego dwie kamieniczki pozostałe z barokowego zespołu sześciu domów kramarskich zwanych Dwunastoma Apostołami. W 1925 r. część kamieniczek spłonęła, w tym miejscu w 1926 r. wzniesiono arkadowe podcienia według projektu Alfreda Lenza. Wokół Rynku zespół zabytkowej zabudowy: domy nr 12-15 i 20 z XVIII/XIX w., nr 21 z 1870 r., nr 23-24 z pocz. XX w. i nr 7 z 1906 r.
Klasycystyczny dawny Zakład dla Ubogich z 1779 r. zbudowany z fundacji króla pruskiego Fryderyka II wg projektu Karola Gottharda Langhansa. Od 1804 r. szpital, w 1874 r. przekształcony w szpital dla umysłowo chorych, w czasie wojny jeniecki obóz oficerski i obóz dla internowanych obywateli państw wrogich.
Zamek zbudowany w końcu XIV w. na miejscu XIII-wiecznego dworu książęcego. W 1590 r. książęta brzescy wznieśli obecną budowlę o gotyckich oknach. Pod koniec XVII w. zrujnowany, w 1720 r. przebudowany na siedzibę administracji dóbr cesarskich. W XIX w. znajdował się tu urząd skarbowy i sądy, w 1854 r. zbudowano drugą kondygnację. W 1907 r. wieżę zamkową przebudowano na wieżę ciśnień. W latach 1931-1932 pod budynkiem poprowadzono ulicę z wyburzeniem części zabudowań. Obecnie siedziba Muzeum im. Jana Dzierżona, prezentującego zbiory z zakresu archeologii, etnografii (w tym historia pszczelarstwa, np. barć odrzańska) i historii Ziemi Kluczborskiej (w tym pamiątki po ks. Janie Dzierżonie).
Park Miejski z pomnikiem poległych w I wojnie światowej.
Mury obronne zachowane głównie w południowej części miasta, zbudowane pod koniec XIV w. z cegły gotyckiej w układzie tzw. polskim. Przy ul. Zamkowej zachował się fragment z XV/XVI w.
 
Przed mostem na zbiegu pieszo-rowerowej ul. Szpitalnej z ul. Poniatowskiego po niewielkiej inwestycji w infrastrukturę będzie istniała możliwość wodowania i dobijania. Można tu rozpocząć lub zakończyć spływ, jak również udać się na zwiedzanie Kluczborka. Alternatywnym miejscem przystanku może być znajdujący się na prawym brzegu rzeki plac zabaw zlokalizowany kilkaset metrów dalej przy ul. Kościuszki. Tu też wymagane jest dostosowanie nabrzeża do celu wodowania i dobijania.
 
Baza noclegowa i gastronomiczna
Hotel "Nefryt" ul. Kilińskiego 19 - hotel pracowniczy, 49 miejsc noclegowych, pokoje 1,2,3,4-osobowe oraz apartamenty (wyposażone w łazienkę i TV). Restauracja hotelowa.
Zajazd „Castello” Rynek 19 - hotel położony w rynku. 20 miejsc noclegowych. Pokoje 1 i 2-osobowe, apartament, wyposażone w TV, łazienkę i internet. Bar, kawiarnia.
Hotel „Korona” ul. Bankowa 1 – znajduje się tu 30 miejsc noclegowych, 15 pokoi jedno i dwuosobowych, 2 klimatyzowane apartamenty. Każdy pokój wyposażony jest w oddzielną łazienkę, telewizję kablową, telefon oraz internet. Do dyspozycji gości pozostaje również klimatyzowany hol z barem czynnym całą dobę.
Pensjonat "Tosca" ul. Drzymały 12 – w pensjonacie 8 miejsc noclegowych, 4 pokoje 2-osobowe, wyposażone w TV-SAT, łazienkę, telefon. Restauracja serwująca dania kuchni polskiej i śląskiej.
Restauracja "Pod Arkadami", Rynek 1, Kluczbork
Restauracja "Nowy Strych", Rynek 12, Kluczbork
Restauracja "Swojskie Klimaty", ul. Zamkowa 2, Kluczbork
oraz wiele pubów, barów i pizzerii.
Dalej szlak wiedzie pomiędzy ogródkami działkowymi z prawej strony, a zabudowaniami dzielnicy przemysłowej. Na odcinku około 700 m lewy brzeg rzeki umocniony jest betonowym murem. Mniej więcej w połowie tego odcinka trudy do ominięcia próg wodny. Przenioska prawą stroną obrzeżami ogródków działkowych. Rzeka dopływa do węzła kolejowego w Kluczborku i 60-cio metrowym tunelem przepływa pod torowiskiem. Po wypłynięciu na drugą stronę torów Stobrawa zakręca na północny-zachód w kierunku widocznego z daleka elewatora zbożowego. Rzeka jest tu wąska, a roślinność utrudnia spływ. Po minięciu elewatora szlak wiedzie na zachód mijając najpierw most, później otwartą zastawkę, przy której jest dogodne wyjście na brzeg, a następnie most na nowej obwodnicy Kluczborka, pod którym jest niebezpieczne kamieniste spiętrzenie rzeki. Zaraz za Kluczborkiem wpływamy na obszar specjalnej ochrony Natura 2000.
 
Pomiędzy mostem na obwodnicy, a mostem w Kraskowie znajduje się około 500 metrowy odcinek rzeki mocno zarośnięty przez trzcinę, co znacznie utrudnia spływ.
 
Krasków - wieś w gminie Kluczbork, położona nad Stobrawą, pierwsze wzmianki z 1283 r., Tworzyła ona całość z majątkiem Nowy Dwór (NEUHOF). Należał on dawniej do fundacji św. Mateusza Krzyżaków wrocławskich. W 1810 r. przeszedł na dobra królewsko-fiskalne. Do majątku wliczany był również folwark Kuniów. Dzierżawcą i zarządcą majątku w 1864 r. był Nőldechen. 
 
Warto zobaczyć
Kościół św. Jadwigi Śląskiej zbudowany w 1872 r. jako neogotycka kaplica, rozbudowany w latach 1932-52.
Cmentarz żydowski założony w 1765 r., w 1847 r. przejęty przez gminę żydowską w Kluczborku. Nekropolia była wykorzystywana przez Żydów z Kraskowa, Wołczyna, Byczyny i Kluczborka.W 1890 r. zbudowano dom przedpogrzebowy, w latach 20. XX w. zamknięty. Nekropolia położona jest wśród pól. Dziś wśród zarośli można odnaleźć kilkadziesiąt nagrobków, na których zwracają uwagę uskrzydlone klepsydry. Najstarsza zachowana macewa pochodzi z 1811 roku. Przetrwała ceglana konstrukcja bramy, widoczne są także resztki cmentarnego muru.
 
Po minięciu Kraskowa szlak zmierzając na zachód przepływa przez Bogacicę. Obie wsie znajdują się na lewym brzegu Stobrawy.
 
Bogacica - początki wsi sięgają połowy XIII w., w 1274 r. wieś została wymieniona pod nazwą Bogatalanta, co można tłumaczyć jako „Bogata Łąka”. Archeolodzy odnaleźli tu kamienne narzędzia i ślady dwóch wież strażniczych, przy drodze do Czapli Starych i koło młyna. Na przełomie XVII/XVIII w., Bogacica należała do Franciszka Antoniego hrabiego von Bautzner (zm. 1720), członka rady cesarskiej oraz starosty księstwa wrocławskiego. W drugiej połowie XIX w. Bogacica należała do rodziny Pratsch, a w 1880 r. odbył się w niej ślub Fedora Ottona von Massow z Elżbietą Marią Martą Pratsch (ur. w Bogacicy w 1860 r.).
 
Warto zobaczyć:
Kościół Św. Trójcy - pierwotny kościół protestancki zbudowano w 1597 r., po wojnie 30-letniej przeszedł w ręce katolików. W latach 1759-1925 istniał nawet archiprezbiterat bogacicki, obejmujący zamieszkałe w większości przez protestantów okolice Kluczborka. Obecny kościół pochodzi z lat 1797-1805, rozbudowany w latach 1905-06. Ołtarz główny z XVII w., przeniesiony w 1810 r. z kościoła franciszkanów w Namysłowie.
Zespół dworski - z 1746 r. zwany nowym zamkiem. Obecnie istniejący, niewielki, późnoklasycystyczny został wzniesiony w pierwszej połowie XIX w., być może z wykorzystaniem murów wcześniejszego obiektu. Budynek jest murowany z cegły, otynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, parterowy, na wysokich piwnicach, nakryty dachem siodłowym, wykonanym z dachówki. W wyniku remontów i przebudów w XX w. elewacje pozbawiono cech stylowych.Dwór jest własnością prywatną, zwiedzanie zabytku nie jest możliwe. W jego otoczeniu przetrwała część budynków dawnego folwarku. Spichlerz został wzniesiony w pierwszej połowie XIX w., jest murowany z cegły, otynkowany, prostokątny, dwukondygnacyjny, podpiwniczony.
 
W Bogacicy do pokonania są 4 progi wodne. Wszystkie przenioski na prawym brzegu nie powinny nastręczać trudności, gdyż brzeg jest stosunkowo niski. Pierwsze dwa progi są w odległości około 50 m od siebie, kolejny po 100 m, a ostatni po około 300 m. Pomiędzy Bogacicą, a wsią Czaple Stare znajduje się betonowy most dla pieszych, przy którym istnieje możliwość odpoczynku, jak również uzupełnienia zapasów w sklepach pobliskiej Bogacicy.
 
Baza noclegowa i gastronomiczna
Hotel "Nad Stawem" Pl. Targowy 1, 46-243 Bogacica - hotel położony nad stawem. 14 miejsc noclegowych. 6 pokoi 2-osobowych i 2 pokoje 1-osobowe, wyposażone w łazienkę, TV-SAT. Restauracja hotelowa, bar.
 „Edyta” Kręgielnia, Restauracja i Pokoje Gościnne 46-243 Bogacica ul. 22 lipca 2a, Hotel położony nad stawem. 6 pokoi 2-osobowych i 2 pokoje 1-osobowe, wyposażone w łazienkę, TV-SAT. Restauracja hotelowa, bar.
 
Po przepłynięciu kolejnych 500 m rzeka przepływa pod mostem drogowym, a następnie w miejscowości Czaple Stare do Stobrawy wpływa jej prawobrzeżny dopływ – Baryczka. W rozwidleniu rzek jest łąka, na której po uzgodnieniu z właścicielem istnieje możliwość biwakowania. W tym miejscu z uwagi na dogodny dojazd (stacja kolejowa w Smardach Wielkich) można również rozpocząć i zakończyć spływ.
 Podobna możliwość jest też w centrum wsi Czaple Stare gdzie do samej rzeki dochodzi utwardzona droga.
 
Pod koniec miejscowości nisko zawieszony nad wodą mostek można wykorzystać do wyjścia bezpośrednio z kajaka i podziwiania starych zabudowań młyńskich. Po przepłynięciu 1 kilometra w miejscowości Krężel szlak rozdziela się przy pokaźnych rozmiarów zastawce. W kierunku zachodnim przez zastawkę płynie Stobrawa, a na północ odbija Kluczborski Strumień.
 
Przenioska prawą stroną tuż przy zastawce. Za zastawką wypłycenie. Na odcinku 50 m może być konieczne holowanie kajaków o większym zanurzeniu. Stobrawa ma tu około 2,5 m szerokości i jest momentami zarośnięta trzciną utrudniającą spływ. Po około 1 km trzeba przenieść kajak przez częściowo zwalony mostek. Rzeka poszerza się i dopływa do skraju rosnącego na skarpie lasu, by po chwili zwęzić się i skręcić w kierunku północnym, ku znajdującej się tam łące, po czym znów powraca do skraju lasu i płynie dalej w kierunku zachodnim. Odcinek rzeki płynący przez łąkę jest mocno zarośnięty przez trzciny. Po 200 m płynięcia wzdłuż granicy lasu przenioska lewym brzegiem przy progu wodnym. Po kolejnych 600 m pośród łąk rozciągających się między Markotowem Dużym, a Wierzchami rzeka przepływa pod mostkiem, przy którym istnieje możliwość dobicia i odpoczynku. Jest to bardzo malownicze miejsce położone w granicach obszaru Natura 2000 „Łąki w okolicach Kluczborka nad Stobrawą”.
 
Atrakcje turystyczne
Natura 2000 „Łąki w okolicach Kluczborka nad Stobrawą” - dolina Stobrawy poniżej Kluczborka charakteryzuje się cennymi walorami przyrodniczymi, a poniżej Starych Czapli także krajobrazowymi. W wielu miejscach, np. w rejonie Wierzchów, zauważalny jest interesujący, strefowy układ środowisk doliny rzecznej – od suchych, wydmowych muraw w górnej części doliny, poprzez wilgotne łąki przylegające do rzeki, aż po wąską strefę szuwarów wzdłuż koryta. Taka mozaikowatość krajobrazu powoduje również bogate występowanie różnych gatunków roślin i zwierząt.
Spośród roślin naczyniowych wciąż można tu odnaleźć takie gatunki chronione, jak bobrek trójlistkowy, a z gatunków rzadkich - siedmiopalecznik błotny czy turzycę darniową. Samo koryto Stobrawy obfituje w rośliny wodne z chronionym włosienicznikiem. W dolinie Stobrawy zwraca uwagę bogactwo ptaków. Stwierdzono tu występowanie 7 cennych gatunków: bocian biały (zajęte gniazda w Wierzchach i Markotowie Dużym), derkacz, dzięcioł czarny, gąsiorek, ortolan, lerka, jarzębatka. Ponadto gniazdują tu inne, lokalnie rzadkie gatunki ptaków: przepiórka, turkawka, świergotek łąkowy, świerszczak, kląskawka. W dolinie obserwowano też bociana czarnego oraz krzyżodzioby świerkowe.
 
Po 2 km szlak dociera do wsi Wierzchy. Przed mostem drogowym rzeka nieco się zwęża, a brzegi porośnięte są trzciną i jeżogłówką. Tuż za mostem po lewej stronie w centrum wsi przy murowanej kapliczce jest dogodne miejsce do odpoczynku, jak również zakończenia lub rozpoczęcia spływu. Przy pobliskim skrzyżowaniu znajduje się sklep spożywczy. Dalej na odcinku 100 m Stobrawa płynie zabetonowanym korytem. Zabudowania znajdują się po obydwu stronach rzeki. Jest tu płytko, a kamieniste dno może utrudniać spływ.
 
Baza noclegowa
Agroturystyka "U NORBERTA I ULI" Wierzchy 73A 46-250 Wołczyn - Na terenie gospodarstwa znajdują się stawy rybne (3 ha), możliwość łowienia ryb, korzystania z łódek, rowerów wodnych. Plac zabaw, bilard, grill. W pobliżu las pełen grzybów i zwierzyny. 7 miejsc noclegowych.
Gospodarstwo agroturystyczne "Krystyna" Szum Urszula Jaźwińska Wierzchy 89 - obiekt położony w Szumie, nad samą Stobrawą, całoroczny. Wyżywienie pełne lub we własnym zakresie z możliwością korzystania z kuchni, na terenie obiektu możliwość wędkowania (zarybiony staw 1 ha). !0 miejsc noclegowyh. Pokoje: 5 pokoi 2-osobowe z łazienką, salon kominkowy z aneksem kuchennym + TV/Sat.
 
Szlak wiedzie w kierunku wsi Szum gdzie po przepłynięciu około 1 km znajduje się zastawka z wysokim progiem wodnym. Przenioska jest tu bardzo utrudniona z powodu posesji (gospodarstwo agroturystyczne „Krystyna”) ogrodzonej płotem z obydwu stron rzeki. Przeszkodę sforsować można wychodząc na prawy brzeg przed zastawką. Następnie wzdłuż rzeki dotrzeć do mostu. Z powodu dużej ilości kamieni wodować kajaki najlepiej około 30 m za mostem z lewego lub prawego brzegu.
 
1,5 km dalej szlak przepływa w pobliżu centrum wsi Szum. Pod mostem jest dużo kamieni. Przy niższych stanach wody zalecane jest holowanie kajaka w tym miejscu. Tuż za mostem na lewym brzegu w pobliżu drewnianej remizy strażackiej znajduje się dogodne miejsce do odpoczynku. Można tu również rozpocząć lub zakończyć spływ z uwagi na dogodny dojazd.
Szlak skręca w kierunku północno-zachodnim wiodąc przez pola i łąki, by po około 1,5 km skierować się na południowy zachód. Brzegi i dno są piaszczyste, występuje bogata roślinność i duże ryby.
Lekko meandrując rzeka dopływa do lasu. Granica lasu jest zarazem granicą Stobrawskiego Parku Krajobrazowego.
 
Atrakcje turystyczne
Stobrawski Park Krajobrazowy - jest największym parkiem krajobrazowym w województwie opolskim, utworzonym w 1999r. Zajmuje on ogółem powierzchnię 52 635,5 ha. Granice parku obejmują znaczną część doliny Odry, Nysy Kłodzkiej i Stobrawy wraz z terenami leśnymi należącymi do dużego kompleksu Lasów Stobrawsko-Turawskich. Podstawowymi walorami uzasadniającymi powołanie Parku było: występowanie wielu chronionych i zagrożonych roślin, zbiorowisk roślinnych i zwierząt, występowanie jednego z większych, lądowych obszarów wydmowych, występowanie ekosystemów typowych dla dużych rzek: licznych starorzeczy, kompleksów grądów, olsów, łęgów i łąk zalewowych, występowanie ostoi ptactwa o znaczeniu międzynarodowym, wysoka lesistość terenu, w tym lasów zróżnicowanych gatunkowo i siedliskowo, niska gęstość zaludnienia i uprzemysłowienia.
 
Stobrawa ma tu ponad 6 m szerokości lecz jest płytka, co może utrudniać spływ łodziom o większym zanurzeniu. Po około 800 m rzeka staje się głębsza. Przed widocznym z lewej strony dopływem można podziwiać potężne stare sosny.
 
Po kolejnych 800 m szlak dopływa do punktu czerpania wody, mostu i zastawki. Konieczna jest przenioska prawym brzegiem. Jest to dogodne miejsce na postój i odpoczynek. Po lewej stronie, za mostem znajduje się malowniczy staw. Zastawka znajduje się 30 metrów za mostem.
 
Po zwodowaniu kajaka na prawym brzegu za zastawką rozpoczyna się bardzo płytki odcinek o długości ponad 1 km, na którym łodzie o większym zanurzeniu muszą być momentami holowane. Brzegi porośnięte są mchami, występują tu wątrobowce, w poszyciu na brzegach można dostrzec grzyby. Gdy z prawej strony od wsi Zawiść ze Stobrawą łączy się szeroki dopływ woda staje się znacznie brudniejsza. Jest tak już do końca szlaku.
Po około 500 m szlak dociera do mostu na drodze wiodącej z Zawiści do stawów Szubienik. Idąc stąd na północ można dotrzeć do kościoła i sklepu w Zawiści. Dobijanie możliwe jest tuż za mostem po prawej stronie.
 
Atrakcja turystyczna
Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza. Między Kopaliną, a Zawiścią dolinę Stobrawy przecina 10 km ścieżka przyrodnicza, której tematem przewodnim są podmokłe łąki. Ścieżka przebiega przez stawy hodowlane przy Szubienniku, co umożliwia prowadzenie obserwacji ornitologicznych. Trasa ścieżki: Dąbrówka Dolna – Szubiennik – Zawiść – Kopalina – Lubnów – Domaradzka Kuźnia – Dąbrówka Dolna
 
Za mostem rzeka zwęża się i pogłębia płynąc wśród pól w okolicy wsi Kopalina. Aż do końca spływu napotkać można wiele przeszkód w postaci zwalonych konarów i gałęzi drzew. Około 1,2 km za mostem z prawej strony dopływa Fałkówka. Szlak skręca w lewo, na południowy-zachód, gdzie po kolejnych 800 m spływ Stobrawą dobiega końca na mostku w okolicy wsi Lubnów. Po dobiciu z lewej lub prawej strony należy skierować się drogą w lewo do wsi, przez którą przebiega droga z Pokoju do Wołczyna.
 
 KLUCZBORSKI STRUMIEŃ
Kluczborski Strumień będący dawniej „młynówką” Stobrawy płynie równolegle do Stobrawy w północnej części doliny rzeki. Spływ Kluczborskim strumieniem można rozpocząć we wsi Krężel przy zastawce płynąc od zastawki najpierw na wschód, później na północ wzdłuż alei drzew. Można też płynąc początkowo Stobrawą od strony Kluczborka nie kontynuować spływu tą rzeką, lecz skręcić 50 metrów przed zastawką w prawo.
 
Po 150 m kierunek szlaku zmienia się z północnego na zachodni. Rzeka przepływa tu przez dawny młyn w kolonii Cygany. Konieczne jest przeniesienie kajaka prawą stroną dookoła budynku. Tuż za młynem dogodne miejsce do wodowania na prawym brzegu. Po zamontowaniu odpowiedniej barierki możliwe będzie również przeniesienie kajaka po murku tuż przy rzece. Następną wsią, przez którą przepływa Kluczborski Strumień jest Markotów Duży. Na końcu miejscowości, tuż przed zakrętem znajdują się pozostałości po starym młynie.
 
Markotów Duży – wieś w gminie Wołczyn, odkryto tu ślady osadnictwa z epoki kamiennej oraz pracownię krzemieniarską. Znajduje się tu dawny zespół dworsko-folwarczny, niestety przebudowany z zatarciem wszelkich cech stylowych, łacznie z oborą, stajnią z wozownią i spichlerzem Nad rzeką zlokalizowany jest młyn wodny wraz ze starą zabudową zagrodową: domem, kurnikiem i oborą.
 
Na odcinku 2 km od Markotowa Dużego do Wierzchów spływ nie napotyka na żadne przeszkody i jest to jeden z najładniejszych fragmentów szlaku kajakowego w dolinie Stobrawy. Rzeka meandruje tu przez łąki, a z pobliskich wzgórz rozciąga się piękny widok na całą dolinę. Około 600 m od Markotowa Dużego rzeka przepływa pod drewnianym mostem. Tuż przed nim, na prawym brzegu istnieje możliwość dobijania. Miejsce to doskonale nadaje się na postój i odpoczynek.
 
Atrakcje turystyczne
Wieś tematyczna - Markotów Duży, jest jedną z 4 utworzonych w gminie Wołczyn. Mieszkańcy Markotowa oferują wiele możliwości edukacyjnych z zakresu nauk przyrodniczych, fizyki i mechaniki. Dla chętnych proponowane są 5 godzinne zajęcia, w tym:
- zwiedzanie ruin starego młyna na Stobrawie,
- zwiedzanie kuźni,
- warsztaty wikliniarskie, garncarskie, kulinarne,
- przejażdżki rowerowe, bryczką, konne,
- zajęcia przyrodnicze z entymologii i gospodarowania na terenach chronionych
Dolina motyli – tereny łąk przy Markotowie Dużym stanowią centrum ostoi wielu gatunków cennych motyli, w tym w szczególności: czerwończyka nieparka, modraszka nausitous i czerwończyka fioletka. Występuje tu też ważka – trzepla zielona.
 
Ten piękny odcinek Kluczborskiego Strumienia kończy się w okolicy mostu drogowego w Wierzchach. Pod mostem jest bystrze długości 50 m zakończone niewielkim progiem wodnym. Dalej rzeka zwęża się, a brzegi porośnięte są gęsto pałką wodną. Szlak przepływa obok dawnego młyna w Wąsicach.
 
Atrakcja turystyczna
Park w Wąsicach – pozostałość po zespole dworsko-folwarcznym, zachował się jedynie park z aleją dojazdową.
 
W dalszym biegu rzeki pośród łąk między Wąsiecami, a Szumem szlak jest mocno zarośnięty trzciną, co znacznie utrudnia spływ. Sytuacja poprawia się tuż przed kolejnym młynem, który jest jednym z elementów zabudowań dawnego folwarku. Konieczne jest przeniesienie kajaka wzdłuż rzeki. Dobić należy na prawym brzegu przed betonowym mostkiem, po czym przenieść kajak przez most i zwodować na lewym brzegu tuż za progiem wodnym.
 
Za młynem Kluczborski Strumień jest wciąż dosyć wąski – ma około 2,5 m szerokości, ale bez przeszkód można płynąć nim przez łąki i pola wzdłuż wsi Wąsice, która rozciąga się na prawym brzegu.
Niespełna 3 km dalej szlak natrafia na trudną przeszkodę w postaci zastawki i progów wodnych znajdujących się na terenie prywatnego gospodarstwa rybnego. W chwili obecnej przeszkodę można pokonać jedynie wysiadając przed mostem i przenosząc kajak przez pola prawą stroną wokół gospodarstwa lub za zgodą właściciela przechodząc przez mostek na lewą stronę i 20m dalej wodować za progiem wodnym.
Za gospodarstwem rzeka płynie wśród drzew w kierunku zachodnim.
Ponad kilometr dalej Kluczborski Strumień zostaje zasilony wodami Wołczyńskiego Strumienia, który dopływa z prawej strony. Istnieje tu możliwość płynięcia Wołczyńskim Strumieniem pod prąd 6 km do centrum Wołczyna.
 
Szlak skręca w lewo, na południowy-zachód wzdłuż linii lasu, który rośnie na prawym brzegu. Rzeka jest szeroka, jednak jej dno jest gęsto porośnięte roślinnością wodną, co utrudnia spływ. Na lewym brzegu za wałem znajduje się duże gospodarstwo rybackie Markowe. Po 800 m szlak przepływa pod mostem wiodącym do tego gospodarstwa.
 
Atrakcja turystyczna
Stawy rybne - w miejscowości Markowe. Za zgodą właściciela można wędkować. Stawy nadają się również do obserwacji ornitologicznych, można obserwować tu wiele chronionychi rzadkich gatunków ptaków między innymi takich jak: orzeł bielik czy bocian czarny.
Po kolejnych 800 m od Kluczborskiego Strumienia oddziela się Fałkówka. Odpływa ona w lewą stronę na południe i rozpoczyna się dużą zastawką. Kluczborski Strumień płynie dalej w kierunku zachodnim i po 500 m w osadzie Wałda przepływa pod mostem na drodze z Wołczyna do Pokoju. Po 200 m za pozostałością po betonowym mostku rzeka poszerza się na odcinku 20 m tworząc mały zalew o głębokości dochodzącej do 1,5 m. W zalewie tym nagromadziły się gnijące rośliny wodne tworząc trudną do przebycia przeszkodę. Drogę utorować sobie można przy którymś z brzegów gdzie nagromadzonych roślin jest mniej. Na krótkim odcinku rzeka kilkakrotnie zakręca. Po pokonaniu jednego z zakrętów na wprost ponad rzeką widać dachy osady Kołaczek. Na kolejnym zakręcie w lewo istnieje możliwość wyjścia na prawy brzeg, gdyż jest on stosunkowo niski.
 
Atrakcja turystyczna
Proponowany Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Wydmy nad Stobrawą” - teren proponowany do ochrony rozciąga się równoleżnikowo wzdłuż rzeki Stobrawy oraz Wołczyńskiego Strumienia, obejmując zróżnicowane środowiska – piaszczyste wydmy, łąki, bory sosnowe oraz doliny cieków wodnych. Występuje tu wiele gatunków chronionych m.in. nasięźrzał pospolity, koniopłoch łąkowy, kocanki piaskowe i bardzo rzadko notowany wężymord niski, mający w ostatnich latach nawet status gatunku, który wyginął na Opolszczyźnie. Na obszarze tym stwierdzono występowanie wielu interesujących ptaków, w tym m.in. dudka, przepiórki, turkawki, świergotka łąkowego, kląskawki, gąsiorka, lerka, żurawia.
Kilkaset metrów dalej Kluczborski Strumień dopływa do grupy drzew mijając je po prawej stronie. Tuż za zakrętem znajduje się betonowy most. Przez pewien czas rzeka płynie równolegle do ściany lasu w odległości 150 m od niego. Odcinek ten ma około 1 km długości i kończy się ostrym skrętem w lewo, w kierunku południowym. W zakolu tym 50 m przed drewnianym mostkiem jest dogodne miejsce dobijania oznaczone jako teren prywatny.
Kolejny odcinek szlaku o długości ponad 1 km przebiega pomiędzy polami na lewym brzegu, a łąkami w sąsiedztwie lasu po prawej stronie szlaku.
 
Rzeka ponownie zbliża się do linii drzew i opływa przyczółek lasu początkowo łagodnym łukiem w prawo, by ostatecznie zmienić kierunek spływu na północno zachodni. Około 100 m za zakrętem znajduje się nieczynna zastawka betonowa, na której można zakończyć spływ Kluczborskim Strumieniem i wrócić drogą polną najpierw około 200 m na południe, a potem skręcić na wschód w kierunku mostku na Stobrawie i dalej do Lubnowa.
 
WOŁCZYŃSKI STRUMIEŃ
Spływ Wołczyńskim Strumieniem w sieci szlaków kajakowych doliny Stobrawy stanowi alternatywę lub uzupełnienie do spływu Stobrawą. Początek spływu przewidziany jest w centrum Wołczyna tuż za mostem na drodze krajowej nr 42 z Wołczyna do Namysłowa. Istnieje tu zejście do rzeki po betonowych schodkach. Spływ można również rozpocząć 200 m dalej pod murami gimnazjum.
 
Wołczyn - w średniowieczu nie miał murów obronnych, gdyż zewsząd otaczały go bagna. Do 1495 r. Wołczyn był we władaniu Piastów brzeskich, świdnickich i opolskich, w 1495 r. przeszedł w ręce magnackiego rodu Posadowskich. W XVI w. powstała tu znana z wysokiego poziomu nauczania szkoła miejska. W XVII w. po zniszczeniach wojny 30-letniej miasto przyjęło wygnanych z Polski arian. W XVIII/XIX w. mieściło się tu znane proseminarium dla polskich ewangelików.
 
Warto zobaczyć:
- kościół św. Teresy, ostatnio odbudowany w latach 1770-99, wewnątrz rokokowe organy, późnobarokowy obraz Matki Boskiej oraz posąg Chrystusa Zmartwychwstałego i krucyfiks z XVIII w.,
- kościół ewangelicki z 1848 r. (pierwotnie staroluterański) z wieżą z 1923 r.,
- neogotycki kościół NMP Niepokalanie Poczętej zbudowany w latach 1859-1861 przez słynnego architekta wrocławskiego Alexisa Langera, jego smukła i wysoka sylwetka góruje nad rynkiem,
- park miejski z II połowy XIXw.,
- cmentarz żydowski z XIX/XX w. w Wołczynie-Brzezinkach.
 
Wołczyński Strumień ma tu około 4 m szerokości. Na początkowym odcinku dno rzeki porośnięte jest gęstą roślinnością utrudniającą spływ, a woda zmącona. Po minięciu gimnazjum na lewym brzegu szlak biegnie wzdłuż ogródków działkowych aż do mostu kolejowego. Za mostem nie ma już roślinności porastającej dno. Po 500 m należy przenieść kajak lewą stroną wokół zastawki.
 
Baza noclegowa i gastronomiczna
Hotel "Granpol" ul. Szymonowska 14 Wołczyn – 50 miejsc noclegowych, dwa budynki, jeden z nich niedawno oddany do użytku. W nowym budynku pokoje z łazienkami, TV, radio. Restauracja hotelowa.
Pensjonat "Wypoczynek" ul. Słowackiego 10, Wołczyn – 14 miejsc noclegowych, 6 pokoi: 1, 2 i 3-osobowe, wyposażone w łazienkę i TV.
VILLA NOVA NOCLEGI ul. Dworcowa 18 Wołczyn – 12 miejsc noclegowych, pokoje dwuosobowe z niezależnymi łazienkami. Duży salon/jadalnia wraz z tarasem. Kuchnia. Posiłki - śniadania i kolacje.
Dom Rekolekcyjny ul. Kościelna 2, Wołczyn – 30 miejsc noclegowych,
Restauracja “Pod Winogronami” ul. Namysłowska Wołczyn – 16 miejsc noclegowych, 8 pokoi.
 
Za zastawką rzeka jest bardzo płytka na odcinku około 400 m. Może być konieczne holowanie łodzi o głębszym zanurzeniu. Pokonanie kolejnych 2,5 km do mostu drogowego między Brynicą, a Wąsicami nie nastręcza większych trudności. Rzeka ma tu proste uregulowane koryto.
 
Brynica - pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z przełomu XVI i XVII wieku. Adam II von Posadowski (1560-1611) z domu Wołczyn (Konstadt) był właścicielem Brynicy, a następnie jego spadkobiercy.
 
Warto zobaczyć
Dwór w Brynicy - zbudowano w stylu klasycystycznym. Budynek murowany z cegły, otynkowany, wzniesiony na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony, parterowy. Przed wejściem ganek wsparty na czterech kolumnach. Dawną rezydencję otacza park krajobrazowy o powierzchni 1,5 ha. Obecnie dwór w Brynicy jest własnością prywatną. Zabytek wraz z otaczającym go parkiem jest ogrodzony, nie ma możliwości zwiedzania obiektu. Z zabudowań dawnego folwarku zachowały się jeszcze spichlerz i dwa czworaki.
Po drodze szlak mija pozostałości po 2 betonowych mostach. Przy pierwszym z nich trzeba przeciągnąć kajak przez zalegającą w wodzie betonową płytę.
Po przepłynięciu pod mostem między Brynicą, a Wąsicami rzeka dopływa do granicy lasu, wzdłuż którego płynie aż do ujścia do Kluczborskiego Strumienia.
Ponad 1 km szlak przechodzi pod szerokim drewnianym mostem. Jest to miejsce nadające się do odpoczynku.
Po kolejnych 500 m Wołczyński Strumień dopływa do Kluczborskiego Strumienia, którym można kontynuować spływ w kierunku osady Markowe, Wałda i dalej do Lubnowa.
 
FAŁKÓWKA
Fałkówka to liczący 4,2 km ciek łączący Kluczborski Strumień ze Stobrawą. Rozpoczyna się ona zastawką położoną pomiędzy osadami Markowe i Wałda i kieruje się na południowy zachód oddalając od Kluczborskiego Strumienia.
Po 800 m przepływa pod mostem na drodze z Wołczyna do Pokoju i po serii zakrętów przyjmuje kierunek zachodni płynąc równolegle do Kluczborskiego Strumienia.
Po 2 km rzeka skręca ponownie na południowy zachód, by po nieco ponad 1 km połączyć się ze Stobrawą.
 
 

 

 

ZałącznikWielkość
ARTYKUŁ PRASOWY 442.02 KB
Plakat "STOBRAWA RZEKA WIEDZY"431.4 KB
ulotka 305.83 KB
ulotka 381.46 KB

Newsletter

Bądź poinformowany o naszych nowinach!

Biuro Stowarzyszenia

Biuro Stowarzyszenia

Rynek 1, 46-200 Kluczbork

czynne: pon- pn

w godz 7.30-15.30

tel. 77 413-11-38

LEADER

 plan włączenia.png

Obszar LGD

 Mapa LGD na szaro.png

Partnerzy

Nasi Darczyńcy

logo BS 160.jpg

 

Lesaffre Polska_logo.jpg

 

kłos (1).jpg

 

logo_lipinski.jpg

 

 PROTEA_logo_JPG.jpg

 

hydrokom.jpg

 

logo.jpg

 

FIO

images.jpg